Van Phnom Penh tot Siem Reap

Hallo allemaal!

Vol goede moed zaten we in de bus naar Kep (of eigenlijk naar Kampot) om de zonsondergang te zien. Helaas kwamen we pas aan toen het al donker was en wel in Kampot, waar we eigenlijk pas de volgende dag zouden zijn. We besloten maar een tuktuk te nemen naar ons hotel van de volgende dag en Kep over te slaan. We kwamen in een schattig guesthouse met slechts een gast, een man uit Melbourne die daar al twee weken zat en de eigenaar: een 28-jarige hippie. We besloten lekker te gaan eten in het guesthouse, want in een straal van 5 km was er weinig anders te vinden. Toen stuitten we op het probleem dat deze Bob Marley helemaal niet kon koken dus daar zaten we dan... Hij ging toevallig die avond wel naar Kep en we dachten; we proberen het gewoon. We vroegen hem ons te brengen naar ons hotel in Kep zodat we die annuleringskosten niet hoefden te betalen en dat wilde hij wel, wat een meevaller! We kregen een gratis ritje in zijn naar Ambi Pur ruikende jeep inclusief sight seeing (alhoewel dat wel lastig was in het donker). We kwamen aan in ons nieuwe guesthouse, helemaal van hout gemaakt. Hier hadden we dan eindelijk ons welverdiende diner dat verzorgd werd door de eigenares die de verdere avond Dorafilmpjes aan het kijken was. Toen ze vond dat we klaar waren met eten en onze cocktail later, trok ze de stroom eraf waarmee ze aankondigde dat zij wilde slapen. Na alweer een beetje een abrupte onderbreking van onze avond zijn we toen ook maar gaan slapen. De volgende dag waren we van plan fietsen te huren om naar Kep national park te gaan, maar ze had maar een gewone fiets en een mountainbike. Toch maar weer de scooter dan. Met de scooter zijn we het hele national park doorgecrost, en het was maar goed dat we niet het uit elkaar vallende krot met mandje van een fiets hadden gehuurd. In plaats van een wandeling van 5 uur door een toch wat eentonig park hadden we nu een snel ritje van 2 uur. We hebben nog wel een uitstapje te voet gedaan, maar zijn halverwege omgedraaid toen de geluiden, wegrennende beesten en gekraak van de bladeren ons teveel werden. Helaas, geen viewpoint. Na dit park zijn we naar de krabbenmarkt geweest, waar alle zeedieren zonder pardon de bbq opgesmeten werden. Van garnalen tot inktvis tot rog, alles lag er. Toch zijn we wat huiverig geworden voor streetfood en hebben dan ook alleen maar ernaar gekeken. Toen ons oog gevallen was op een leuk kledingkraampje begon het opeens te waaien. Een soort startsein voor de bevolking om alles SNEL naar binnen te halen/af te dekken. Ook wij snelden naar een restaurantje, terwijl het buiten hoosde. Net op tijd! Hier genoten we van lekkere springrolls met krab en garnaal en na deze lunch zouden we naar Kampot gaan om een lekker middagje te relaxen aan de rivier. Onderweg kwamen we een kraampje tegen dat bustickets verkocht en besloten eerst onze backpacks te gaan halen alvorens we dingen gingen vastleggen. 10 minuten voor de bustijd (15.00) waren we er, maar die bus zou vol zitten volgens deze meneer. Nou prima, we wachten wel een halfuur. Maar toen we om 16.00 ergens heen werden gebracht en er om 16.30 nog steeds geen bus was werden we toch wel chagrijnig. Pas na vijven kwamen we aan bij ons hotel waar we de dag ervoor dus al even geweest waren; na 2 uur wachten en 20 minuten rijden... Gelukkig konden we nu wel hier eten. Na het eten wilden we de vuurvliegjes boottrip doen, maar dit bleek hier niet het seizoen voor te zijn. Nouja, dan maar een avondje wat kletsen want dat hadden we de afgelopen weken nog niet zoveel gedaan! Toen we lek waren gestoken door alle beesten daar besloten we maar te gaan slapen in ons krakkemikkig maar schattig kamertje. Onderweg groette de huismuis ons nog wat resulteerde in een heen en weer gespring om uiteindelijk in bed te landen.
De volgende ochtend gingen we met de scooter (ja we zijn behoorlijk lui geworden sinds sri lanka) naar de peperplantage. De weg was beter begaanbaar dan die in het park van Kep, maar nog steeds door de modder en over stenen. Aldaar kregen we een rondleiding en presentatie van een lokale werknemer, erg leuk! Vervolgens wilden we nog naar een cave tempel maar omdat we om 13.00 de bus hadden geboekt was dit niet meer haalbaar. We hebben wel heerlijk geluncht aan het secret lake, vlakbij de plantage en gingen vervolgens met de bus op weg naar Sihanoukville om daar de boot naar Koh Rong te pakken. Ook nu liet de busplanning ons een beetje in de steek waardoor we weer 1,5 moesten wachten op de boot. Maar goed, 3 dagen zon, zee en strand lachten ons tegemoet dus chagrijnig ervan konden we niet worden! Helaas bleek dit wel anders te zijn toen we aankwamen. Super lekker weer was het niet, maar het was gelukkig al avond. We zaten in het meest party hostel op het eiland dus dat mocht de pret niet drukken. Na met ietwat tegenzin onze paspoorten ingeleverd als borg te hebben en wat gegeten te hebben gingen we met onze Nederlandse vriend van Phnom Penh en zijn Engelse vrienden wat drinken. Vervolgens gingen we met z'n allen naar Police Beach waar een black party op het strand was, eindelijk weer eens echt stappen! De volgende dag kwam onze vriend ons wakker maken met de melding dat hij van het eiland af ging omdat het nu zou stormen 4 dagen lang. Wij besloten toch nog een dagje te blijven en hebben de hele dag in de skybar gelezen. Geen straaltje zon te zien de hele dag... Na het eten wilden we eigenlijk nog naar een pub crawl maar we voelden ons niet helemaal lekker, dus dronken nog een drankje voor het slapen gaan. Eenmaal in het hostel aangekomen bleek het toch niet zo chill om tussen de wietlucht en muziek tot 2.00 te gaan slapen. Gelukkig mochten we 'gratis weg' en na lang zoeken vonden we een guesthouse waar we die nacht heerlijk hebben geslapen. 's Ochtends stonden we weer op in de regen maar zouden deze dag naar Battambang gaan. Om 9.00 zaten we op de boot en zochten ik Sihanoukville naar de bus richting Battambang. Om 14.30 (!) konden we pas mee en we zouden rond 23.00 aankomen. We reden via onze favo stad Phnom Penh waar we onze avond maaltijd konden nemen. Op maps zagen we een leuk straatje met allemaal tentjes, maar eenmaal daar aangekomen bleek dit een rosse buurt te zijn met overal tippelende meiden. Die hebben we toch maar overgeslagen. Voor de afwisseling namen we noodles en met een volle buik liepen we naar onze sleep bus. Hier zaten allemaal bedden in ipv stoelen dus konden we nog even de oogjes dichtdoen. We hadden de hoop dat we om 23.00 aan zouden komen wel een beetje opgegeven, maar 3.45 + alweer bestolen te worden maar nu voor oreo's en pringles hadden we ook niet helemaal verwacht... Gelukkig was er nog 1 tuktuk. Deze bleek alleen niet meer helemaal mee te werken, want na 10 minuten wachten startte hij pas. Afgezet voor $5 kwamen we aan bij ons hostel en gingen snel ons bed in.

Na een helse dag en nacht hadden we iets te enthousiast gepland om een hele dag op tour te gaan. Toen na 2 uur slaap de wekker ging konden we nog geen afscheid nemen van ons stapelbedje en hebben we de tour een dag uitgesteld. Bijgekomen van de reis zijn we op ons gemakje gaan ontbijten en toch nog besloten om de Wat Banan tempel te bezoeken. Eerst zijn we met de tuktuk nog naar een Crocodile Farm geweest waar krokodillen van 20cm tot 2,5m hebben gezien. De kleintjes van 20cm mochten we zelfs even vasthouden. Debbie vond het allemaal wel leuk maar Eva heeft de mevrouw vriendelijk bedankt. Na lichtelijk aandringen van de vrouw die niet doorhad dat Eva niet onwijs fan was van een krokodil in haar hand, duwde ze het kleine beestje toch in haar handen. Dat ging eventjes goed (voor de foto), gevolgd door een klein gilletje, waarna het beestje weer heeeel snel bij z'n maten in de bak lag. Achteraf hadden we spijt dat we zojuist $2 hadden gedoneerd aan een bedrijf dat de krokodillen verkoopt voor de productie van vlees en leer. Maar goed, op naar de Wat Banan. Van tevoren zaten we nog te twijfelen of we niet gewoon lekker zelf met de scooter zouden gaan, maar het bleek een hobbelige ritje van zo'n 20km te zijn dus waren we blij dat we rustig achterin de tuktuk konden touren. Aangekomen, onderaan bij de tempel, werden we weer gedwongen om onze luiheid aan de kant te schuiven, want de 358 treden naar boven stonden ons lachend op te wachten. De trappen in Cambodja zijn niet de trappen uit Nederland die met hun 19cm altijd allemaal gelijke treden hebben. De trappen zijn gemaakt van rotsen en de een is hoger dan de ander, soms past je voet er ook niet helemaal op. Bovenaan hadden we een prachtig uitzicht en stonden er verschillende ruïnes van de tempel die in de 11e eeuw was gebouwd. Wat kiekjes later vonden we het weer mooi geweest en gingen we op naar beneden. Overal in Azië staan allerlei kraampjes met fruit en wij hadden wel een stukje verdiend. Bij een schattig mannetje met een errrrg mannelijke (not) stem hebben we ananasjes gegeten die ze gelijk voor je klaar maken. Er zat een klein bakje met chilisaus bij, wat vreemd wel, maar Eva vond het heerlijk (Deb heeft een halve fles water naar binnen gegooid na 1 klein hapje en de rest van de chilisaus maar afgeslagen). Omdat we wel weer wat energie hadden gekregen zijn we na de tempel nog naar het stadje gegaan om daar wat rond te kijken en vervolgens naar het hostel gegaan. Hier besloten we mee te doen aan een yogaklasje, maar dat bleek niet zo voor ons gemaakt. Na een aantal lachbuien en indrukwekkende poses hadden we wel weer de spierpijn uit onze benen geyoga'd en was het een 'eens en nooit meer ervaring'. Voor het avondeten hadden we een leuke night market gezien waar allerlei karretjes staan met rode plastic tuinstoeltjes en waar je iets lekkers kan eten. We belandden bij het laatste kraampje bij een grappig mannetje die het helemaal leuk vond dat wij bij hem kwamen eten. We weten nu dat hij veel likes heeft op al z'n foto's op Facebook, bedankt voor de informatie! Eva besloot een keer geen gele maar witte noodles te kiezen, maar wat ze op haar bord kreeg leek niet eens op een noodle maar eerder op pasta penne. Na het eten besloot Debbie dat zij nog wel trek had in een stukje meloen. Door het gezellige praatje met de man die probeerde uit te leggen dat het geen watermeloen was maar gewoon een meloen, zoals we het noemde "just a melon melon", waren we vergeten te controleren waar dat bakje met meloen vandaan kwam. De man hebben we beloofd nog ooit een keer terug te komen en zijn naar het hostel gegaan om er achter te komen dat die meloen waarschijnlijk al een paar dagen in dat bakje zat. Helaas...
De volgende dag gingen we op tour met Bun en hebben een enorm leuke dag gehad. We zijn langs allerlei locals geweest die lokale (goh) producten maakten en verkochten: zelf gerolde sigaretten, (waarbij het vrouwtje niet de tabak rookte maar kauwde), rijstenvellen, rijstenwijn, bananenchips etc. Daarbij ook nog de Wat Ek Phnom tempel bezocht en een hele mooie pagoda. Aan het eind van de dag gingen we naar de Killing cave en Bat cave, wat mega indrukwekkend was. De killing cave is een grot met aan de top een groot gat, waar de Khmer Rouge tijdens het regime de bevolking naar beneden gooide om hen te vermoorden. Hier in de grot lagen dan ook nog de botten en schedels van de slachtoffers (in een kast). Aan het eind van de dag zagen we 6 miljoen (!) vleermuizen overvliegen en na een aantal foto's zijn we weer op het hostel aangegaan. We waren helemaal kapot van deze dag en moesten de volgende dag 6.00 op voor de slowboat. Voordat we gingen slapen zijn we nog even wat water gaan halen bij het winkeltje op de hoek. De buren van het winkeltje hadden ons gauw in de gaten vanaf hun "terras" en begonnen te wuiven of wij een drankje met hen wilde drinken. Twijfelend keken we elkaar aan en dachten ach joh laten we dat doen. De soort familie met vrienden (?) stond gelijk op om ons een plekje aan te bieden en schoven de biertjes in onze handen. Een wat gekke maar toch gezellige wending van de avond. Na wat selfies en een liefdesverklaring van het meisje die onze blonde haren erg leuk vond, zijn we hem gepeerd. We doken vervolgens lekker ons warme hok in. Na weinig slaap gingen we vroeg met de tuktuk langs de markt voor bananen en een koekjeswinkel. Die dag hebben we geleerd dat we de bananen toch écht niet in onze tas moeten proberen te doen, want dan komen ze er bruin en soppig uit... Eindelijk hadden we op het dek van de boot onze lang verwachtte zon, waar we zeker gebruik van gingen maken. Halverwege werd de rit iets minder comfortabel, want de boot voer dwars door het mangrovebos. Dat betekent dat als je op het dek ligt je om de 10seconden plat moet liggen omdat er anders een tak tegen je hoofd aan vliegt. De mensen op de onder verdieping hadden het ook niet best. Hier zagen we insecten die we nog niet eerder hadden gezien en verschenen er overal libellen, spinnen en sprinkhanen (ook in onze tas..). Na zo'n 6 uur kwamen we aan in Siem Reap en stond er een tuktukchauffeur met een briefje met onze naam er op, ons op te wachten. Nog nooit waren we zo gelukkig om een Cambodjaan te zien en hij bracht ons netjes naar het hostel. De rest van de dag hebben we weinig uitgevoerd want die boot had ons behoorlijk gesloopt. Voor de volgende dag hadden we een tour geboekt naar de Kulen Mountain. Voor de verandering zijn we niet op eigen houtje gegaan maar met een georganiseerde tour. Dit omdat het een national park was waar rondom de begaande weg nog veel landmijnen kunnen liggen. We hadden geen zin om te verdwalen dus georganiseerd met het hostel it is. De volgende dag vroeg uit de veren dus! We werden opgehaald door een minivan en tot onze teleurstelling zat het busje niet vol met backpackers maar met wat chinezen en een groepje ouderen. Nouja gaar vast goed komen dachten we. Toen we 2 uur later eindelijk in het park aankwamen hebben we een mooie tempel bezocht en vervolgens naar de watervallen gegaan. Zonder bikini stonden we daar, terwijl de rest van ons busje lekker het water in dook. Chagrijnig dat we waren omdat de vrouw van het hostel ons nog benadrukte "no swimming noooo" maar vooral ook oververhit. Vervolgens zat de tour er alweer op, 3 uur eerder dan verwacht... op de terugweg gingen we nog wel lunchen bij een veel te duur restaurant waar we gedropt werden. Nou onze dag kon niet meer stuk! 's Avonds hebben we lekker bij het hostel gegeten en cocktails gedronken met onze gloednieuwe Duitse en Russische vrienden. Om 22.30 lagen we al op bed, want we waren super moe van de afgelopen dagen. Na 9 uur geslapen te hebben zijn we vandaag Siem Reap zelf doorgelopen en hebben we wat winkeltjes bezocht, eigenlijk zou over 2 minuten onze kookcursus beginnen maar na een cocktail en lekker wat gegeten te hebben, hebben we toch maar besloten om straks een massagetent op te zoeken en vanavond onze cocktails verder te drinken!

Liefs